Koronawirus. Informacje o koronawirusie to nie manipulacja. Perswazja? Jak najbardziej - rozmowa z dr Klaudią Cymanow-Sosin

Perswazja to wywieranie wpływu. Czy po przeczytaniu pani książki będę wiedział, jak się zachowywać, żeby inni robili to, co chcę?

Zarówno perswadowanie, jak i manipulowanie kimś to chęć wywierania wpływu na drugą osobę. Najczęściej jednak perswadujemy w dobrym celu. Jeśli np. tłumaczymy dziecku, by założyło cieplejsze ubranie, bo na zewnątrz jest chłodno i może się zaziębić, to nie manipulujemy, choć przecież wywieramy wpływ.

W książce wyjaśniam różnicę między pojęciami: informacja, perswazja i manipulacja. Prosząc, albo nakazując, nie zawsze zdajemy sobie sprawę z tego, że to właśnie perswazja. Jeśli jednak wywieramy na kogoś wpływ i jest to tylko w naszym interesie, a druga strona nie zdaje sobie z tego sprawy, to mamy do czynienia z manipulacją.

„Perswazyjność…” to podręcznik dla studentów, głos w akademickiej dyskusji, czy może jest także przeznaczona też dla przeciętnego „zjadacza chleba”?

Na pewno nie jest tylko dla naukowców i praktyków, którzy zajmują się komunikowaniem, ale dla każdego z nas, bo pomaga zrozumieć istotę wspomnianych procesów i odkryć, czy jesteśmy informowani, czy też manipulowani, np. w komunikowaniu medialnym.

Mottem książki są słowa profesora Walerego Pisarka, który uważał, że świadome komunikowanie jest zawsze perswazją. Zgadza się Pani z tym stwierdzeniem?

Przyznam, że bliskie jest mi to myślenie. Nawet jeśli informuję o czymś, to przecież wybieram jakąś informację z wielu możliwych, czyli wywieram wpływ poprzez to, że osoba do której kieruję przekaz myśli właśnie o tym. Obecnie numerem jeden jest temat koronawirusa. Przecież on mógłby być jednym z kilku tematów w serwisach informacyjnych, tymczasem jest tematem głównym – co zrozumiałe, ale najczęściej jedynym. Taka forma przekazu pokazuje, że temat jest ważny, że pamiętać należy o bezpieczeństwie. Czy to manipulacja? Raczej nie. Perswazja? Jak najbardziej.